ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Σου στέλνω μερικές σκέψεις πριν τις εκλογές παρακαλώντας σε να τις λάβεις υπόψη σου και αν συμφωνείς να τις διαδώσεις στα φόρα που έχεις πρόσβαση. Δεν είναι μόνο οι δικές μου απόψεις, μιας (ασήμαντης η σημαντικής) μονάδας αλλά πιστεύω ενός διακριτού – και ίσως του πιο σκεπτόμενου κομματιού της κοινωνίας στην Ελλάδα.

Αρχίζω ανεκδοτολογικά.. Φέτος το καλοκαίρι βρέθηκα στην Ισπανία για διακοπές και δεν μπορώ παρά να συγκρίνω τις υποδομές και την κρατική υπόσταση εδώ και στην Ελλάδα.. Δυστυχώς η συγκρίσεις είναι συντριπτικές εις βάρος της Ελλάδας - εδώ υπάρχουν δημόσιες υποδομές για όλους. Υπάρχουν πεζόδρομοι, ποδηλατοδρόμοι, υποδομές για πεζούς, πάρκα (καθαρά και φροντισμένα). Δεν κατατρέχεται η δημόσιος χώρος από την μάστιγα των τραπεζο-καθισμάτων που έχουν καταργήσει τον ελεύθερο χώρο στις πλατείες μας. Ο μέσος πολίτης έχει διαφορετικό μοντέλο ζωής από τον Έλληνα.

Ο μέσος Ελληνας / Ελληνίδα - στα αστικά κέντρα που τουλάχιστον ξέρω – χαρακτηρίζεται από ραθυμία, παχυσαρκία, απέχθεια στον ανοιχτό χώρο και ελεύθερο χρόνο, από αδιαφορία για τον κοινό χώρο και το περιβάλλον, αγένεια και εντέλει από χαμηλή αυτο-εκτίμηση. Είναι ένα πολύ κακής ποιότητας ανθρώπινο μείγμα που έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες δεκαετίες.

Κάθε κοινωνία έχει τους ηγέτες και το σύστημα που της αξίζει – και δυστυχώς στην πλειοψηφία του το πολιτικό σκηνικό μας είναι αντίστοιχο με την κοινωνία που περιέγραψα παραπάνω. Ειδικά αυτή η κληρονομική διάδοχη στ αξιώματα Είναι μια απαράδεκτη πρακτική. Τόπο σε νέες δυνάμεις, σε άξιους ανθρώπους με διάθεση προσφοράς και όραμα.

Η ελληνική κοινωνία αποκλίνει αντί να συγκινεί με τον φυσικό της στόχο που είναι οι δυτικοευρωπαϊκές κοινωνίες.

Δείτε

- την περιβαλλοντική καταστροφή που συντελείται στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες σε όλα τα επίπεδα (λύματα ανεπεξέργαστα στ ποτάμια και τις λίμνες, αδιάφορα για την αλλαγή του κλίματος, ανεξέλεγκτες χωματερές και τόσα αλλά)

- την ποιότητα ζωής στις πόλεις που συνεχώς χειροτερεύει αντί να καλυτερεύει (μόλυνση ατμόσφαιρας, ανυπαρξία αστικών υποδομών για πεζούς και ποδήλατα, άναρχη δόμηση, απουσία αρχιτεκτονικής κουλτούρας και αισθητικής της πόλης)

- την χαμηλή ποιότητα του συστήματος υγείας

- την χαμηλή ποιότητα του συστήματος εκπαίδευσης

- το αργό και αναποτελεσματικό (και προσφάτως χειραγωγούμενου) συστήματος απονομής δικαιοσύνης.

Γενικά όλος ο κύκλος ζωής στην Ελλάδα από την γέννηση ως τον θάνατο του πολίτη, οπoιαδήποτε δοσοληψία του με το κράτος (αλλά και σε μεγάλο βαθμό με την κοινωνία) διαπνέεται από καχυποψία, ταλαιπωρία, αναποτελεσματικότητα.

Όλα αυτά έχουν οδηγήσει (η ίσως είναι η αιτία) για μια γενικευμένη έλλειψη αυτο-εκτίμησης, που με τη σειρά της έχει σας αποτέλεσμα όλα τα δείνα που απαξιώνουν την έννοια της κοινωνίας στην Ελλάδα.

Ειδικά η *τελευταία κυβέρνηση* έχει φέρει την διαφθορά σε ανώτατο επίπεδο από ότι φαίνεται..

Είναι θέμα ζωής και θανάτου για το υγιές κομμάτι της κοινωνίας αυτά τα θέματα να αναδειχθούν ως κυρίαρχα και να αποτυπωθούν α. στην ψήφο μας και β. στις απαιτήσεις μας από τον κρατικό μηχανισμό να ανταποκρίνεται στα καθήκοντα του προς τον φορολογούμενο πολίτη.

Γεννιόμαστε, ζούμε και πεθαίνουμε στην Ελλάδα ακόμα και το 2007 σε συνθήκες αναξιοπρέπειας. είναι βαθύ το πρόβλημα. Δεν είμαι σίγουρος ότι λύνεται η ότι θα λυθεί.

Είχαμε ελπίσει με του Ολυμπιακούς αγώνες, Είχαμε ελπίσει ότι μπορεί να αλλάξει κάτι προς το καλύτερο στην κρατική υπόσταση υποδομή συμπεριφορά. Αντίθετα είδαμε τις αστραφτερές υποδομές να μένουν κλειστές και απροσπέλαστες προς του πολίτες και να γίνονται αντικείμενο αποκλειστικά οικονομικής εκμετάλλευσης και διαπλοκής. Ειδικά η κατάσταση στο παραλιακό μέτωπο της Αθήνας είναι εξοργιστική, είναι case study αντικοινωνικής διαχείρισης δημόσιων πόρων. Το τεράστιο αυτό κεφαλαίο που κερδήθηκε με εθνική προσπάθεια αφέθηκε να σπαταληθεί. Τέτοια παροιμιώδεις ανικανότητα η μήπως καθαρός πολιτικο/οικονομικός κυνισμός.

Είναι επίσης καιρός να απαλλαγούμε ως κοινωνία από αγκυλώσεις ιδεολογικές και ταξικές. Ο κόσμος τρέχει και εμείς ομφαλοσκοπούμε και χάνουμε τα τρένα της ανάπτυξης και της προόδου το ένα πίσω από το άλλο. Μιλάμε για αριστερά και δεξιά ενώ τα κυρίαρχα προβλήματα είναι η

- *διαφθορά* (που δεν έχει χρώμα ..και δυστυχώς ακόμα και αυτή η έννοια της διαφάνειας έχει εξευτελιστεί με την 3 ετια της ΝΔ. ) και

- η υποβόσκουσα γενικευμένη τάση για παρανομία.

Περνάω σημαντικό μέρος του χρόνου σε άλλες χώρες της ΕΕ για δουλειά και οικογενειακούς λόγους και η γενική εντύπωση που έχω αποκομίσει είναι ότι η μοντέρνα Ελλάδα είναι ανύπαρκτη η είναι γνωστή μόνο για αρνητικούς λόγους (είμαστε πρωταθλητές σε όλους τους αρνητικούς δείκτες: παχυσαρκία, διαφθορά, καταστροφή περιβάλλοντος).

Αυτά πρέπει να τα πείτε φωναχτά, *εσείς οι πολιτικοί* που έχτε βήμα και ακούγεστε.

Να πείτε κατάμουτρα – θα βρείτε εσείς τις κατάλληλες λέξεις που είναι «πολιτικά ορθές» αλλά δίνουν το μήνυμα - στον «λαό» ότι σε μεγάλο ποσοστό είναι αμόρφωτοι (βαθιά αμόρφωτοι, γιατί τι άλλο δείχνει η ύπαρξη ανοιχτών χωματερών το 2007 σε όλη την Ελλάδα, η ασύστολη μόλυνση ποτάμιων επί δεκαετίες από βιομηχανίες και βιοτεχνίες..) και ότι η κύρια ευθύνη βαραίνει αυτούς και όχι τα φαντάσματα του παρελθόντος, τις «μεγάλες δυνάμεις» και τους πολιτικούς.

Να φέρετε τους πολίτες μπροστά στις ευθύνες τους, ατομικές συλλογικές, απέναντι στο περιβάλλον, την ιστορία και τους απόγονους τους.

Να τους δείξετε τους δρόμους της προόδου και της εξέλιξης – όπου τρέχουν οι ομόλογες χώρες της ΕΕ και να τους πείσετε / αναγκάσετε να μπούνε.

Να επιβάλετε την εφαρμογή των νομών και τα λόγια να γίνονται έργα.

Αν επιτύχετε αυτό όλα τα άλλα μπορούν να προχωρήσουν – σε μια στερεή βάση αυτοεκτίμησης και αξιοκρατίας μπορούν όλες οι άλλες πολιτικές να πατήσουν και να πραγματοποιηθούν και να δώσουν καρπούς.

Αλλιώς σπρώχνετε στην μετανάστευση τους πολίτες που θέλουν να ζήσουν με γνωστούς και τηρούμενους κανόνες σε ένα ευνομούμενο κράτος και όπου μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και να προοδεύσουν ανάλογα με τις δυνάμεις και ικανότητες τους αξιοκρατικά.